اثراستفاده از ذرات ساقه ذرت بر ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی تخته‌خرده‌چوب

هدف از این تحقیق، کاربرد ساقه ذرت دانه‌ای در تولید تخته‌خرده‌چوب بوده است. لذا از مخلوط ساقه ذرت و چوب صنوبر (P.nigra) با نسبتهای متفاوت شامل 100 % و 0 % ، 75 % و 25% ، 50 % و 50 % و 25 % و 75 % به ترتیب برای ساقه ذرت و چوب صنوبر و با استفاده از دو دمای پرس 170 و180 درجه سانتیگراد و دو میزان مصرف چسب 10 و 12 درصد (براساس وزن خشک خرده‌چوب)، اقدام به ساخت تخته‌خرده‌چوب گردید. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که با افزایش دمای پرس از مقاومت خمشی و مدول‌الاستیسیته تخته‌ها کاسته شده است  درحالی‌که با افزایش مصرف چسب، ویژگیهای خمشی تخته‌ها به نحو معنی‌داری بهبود یافته است. همچنین با افزوده شدن خرده‌چوب صنوبر به ترکیب چوبی، مقاومت خمشی و مدول‌الاستیسیته تخته‌ها افزایش یافته است، در شرایطی که از 50 و 75 درصد خرده‌چوب صنوبر استفاده شده است این ویژگیها حداکثر بوده است. همچنین افزایش دمای پرس و کاهش ذرات ساقه ذرت در ترکیب چوبی باعث بهبود چسبندگی داخلی تخته‌ها گردیده است. نتایج حاصل از اندازه‌گیری واکشیدگی ضخامت تخته‌ها نیز نشان داد که افزایش دمای پرس و میزان مصرف چسب در سطح معنی‌داری، مقدار واکشیدگی ضخامتی را کاهش داده است. درحالی‌که با کاهش ذرات ساقه ذرت در ترکیب چوبی، واکشیدگی ضخامتی تخته‌ها افزایش یافته است. بنابراین در یک نتیجه‌گیری کلی می‌‌توان بیان نمود که از ساقه ذرت در صورتی‌که بین 25 تا 50 درصد در ترکیب چوبی استفاده شود، با استفاده از دمای پرس 170 درجه سانتیگراد و میزان مصرف چسب 10 درصد، امکان تولید تخته‌هائی با ویژگیهای استاندارد وجود دارد.